voor wie ik liefheb wil ik heten

Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.

Deze weekkwebbel gaat over namen. Want jij hebt natuurlijk gewoon je eigen naam, maar je hebt ook nog veel meer andere namen! Welke afkorting wordt bijvoorbeeld veel gebruikt voor jouw naam? Wie mag jou allemaal zo noemen? Heb je ook nog een speciale koosnaam? Die zal wel gebruikt worden door mensen die jou heeeeel lief vinden! Wie dan? Voor wie heb jij een speciale koosnaam? Het kan ook best dat je nog allerlei andere bijnamen hebt. Welke zijn dat? En welke vind jij het leukst of het mooist? Welke bijnaam past het best bij jou?  Wat heb jij veel namen hè? Hoe wil jij het liefst genoemd worden?

Deze tekening is overigens speciaal voor deze blog gemaakt door Miek. Zij maakt voor haar eigen blog ook vaak tekeningen op van te smullen. Vooral haar Blessings fonkelen aan alle kanten. Daarom was ik zeer vereerd met haar aanbod. Bedankt Miek!

come fly with me

bron: talktocanada

Echt gehoord in de klas: 'Ik was pas mijn vader kwijt in de Efteling. Ik deed mijn ogen dicht en haalde diep adem. Toen ik mijn ogen open deed stond hij er weer!' Zo zie je maar wat een flinke ademteug kan opleveren.

Maar nee, ik geloof niet in sprookjes. Wel geloof ik in een juiste buikademhaling. Het geef ontspanning en houdt je bij jezelf. Een paar keer diep ademhalen kan veel verlichten bij vermoeidheid of in stresssituaties. Maar dan is het wel handig om de buikademhaling te beheersen. Dit ademspel is een speelse oefening om dat te leren.

Sluit je ogen. Je ademt normaal in en uit. Geef al je aandacht aan je adem. Laat gewoon je adem komen zoals altijd. Luister naar je ademhaling. Waar gaat je adem naartoe? Ontspan je met heel je lijf. Stel je voor dat je armen vleugels zijn. Spreid ze maar uit als een vogel hoog in de blauwe lucht. Adem diep in, maak je buik bol en je armen gaan omhoog. Adem rustig uit, je armen gaan naar beneden en je zweeft omlaag. Wat voel je als je vliegt? Adem in, armen omhoog. Wat zie je onder je? Adem uit, armen omlaag.  Wat zie je nu om je heen? Blijf nog maar een paar ademhalingen vliegen en geniet van je uitzicht.

Als je uitgevlogen bent kun je weer landen en vertellen over wat je zag en voelde. Meer ademspelletjes kun je vinden onder het label 'ademspel' bovenaan de pagina.

de taal van huilen

Pas nog, met de gymles. Ik zag het gebeuren. Een zachte bal komt bij een meisje in haar buik.  Meisje zet het op een brullen en komt naar mij toegerend. Hoe groot is dan de neiging om te zeggen dat het heus wel meevalt en dat ze zich niet zo hoeft aan te stellen? Nou, laat ik het zo zeggen: ik heb hard op mijn tong gebeten.

'Niet huilen hoor.'

'Stil maar.'

'Je hoeft niet verdrietig te zijn.'

Maar wat nou als je kind wel huilt? Dat is voor veel volwassenen verschrikkelijk om aan te zien en te horen. Het gaat door merg en been. En daarom willen wij vaak dat het stopt. Maar soms wil een kind gewoon huilen. Om te ontladen, om iets te verwerken, om zich te uiten, om... Kinderen uit hun emotie of frustratie met huilen en dwars-zijn.

Als jij boos bent, kun je dat verwoorden. Wil je dan dat mensen iets in je mond stoppen of afleiden of wil je dat ze er voor je zijn? Je zoekt dan toch ook erkenning? Door 'de taal van huilen' van Aletha Slother heb ik geleerd dat huilen een functie heeft. Huilen mag. Geef een kind de ruimte om zichzelf te zijn. Daardoor kun je tot een betere en diepere relatie met kinderen te komen. Het helpt je te kijken naar het kind en hem serieus te nemen in zijn emoties.

Als je een kind leert dat hij zijn negatieve gevoelens mag uiten, kan hij later ook beter met zijn frustraties omgaan. Je hoeft geen oplossingen of oordelen te geven. Je hoeft niet te negeren wat een kind voelt. Je hoeft alleen maar te 'zijn'.

Het meisje van de gymles en de zachte bal zocht -onbewust- een reden en een manier om te ontladen. Ze liep de zachte bal tegen het lijf en deze gooide haar hele emmertje vol energie om, zodat ze op dat moment niet anders kon dan huilen. Tranen met tuiten. En ik, ik aaide over haar rug en liet het even gebeuren. Volgens mij was dat wat ze nodig had. En jahoor, een paar minuten later liep ze alweer lachend door de gymzaal.

Meer boekenpareltjes vind je onder het label 'boekenpareltje' bovenaan de pagina. Onder 'inzicht' vind je berichten die je het gedrag van kinderen beter doen begrijpen.

gewoon bijzonder

bron: www.deviantscrap.com

'Ik ben een dingenzoeker

en dan ben je nooit klaar.

De hele wereld is vol met dingen

en dan is het heus nodig

dat iemand die zoekt.'

-Pippi Langkous-

Het wonderlijke zien in alledaagse dingen waar andere mensen overheen stappen. Dat doet een dingenzoeker. Ik geloof dat iedereen een dingenzoeker kan zijn, want je komt altijd wel iets bijzonders tegen. Daar gaat deze weekkwebbel over. Je gaat op zoek naar de gewoon-bijzondere-dingen in de wereld.

Noem eens een klank die voor andere mensen gewoon is, maar voor jou bijzonder. Welk gewoon eten vind jij bijzonder lekker? Wat vinden andere mensen normaal om te doen, maar is voor jou bijzonder? Er is vast iets aan jou dat voor jou gewoon is, maar dat de ander bijzonder vindt. Vraag eens aan de ander wat dat is. Had je dat verwacht?  Kijk eens om je heen, welk gewoons vind jij bijzonder? De natuur zit ook vol met gewoon-bijzondere dingen. Noem er eens drie. Dat lukt je vast. Gefeliciteerd, jij bent ook een dingenzoeker! 

Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.

kriebel

'Met de eerste zonnestralen wekt een kriebel de mensen.'

bron: Kriebel, Peter Franssen

Dit boekenpareltje is er één om verliefd op te worden... Ik ben het al een beetje. Dat komt misschien ook wel een klein beetje omdat mijn eigen stad het decor is. Maar om boekenpareltje te worden heb je echt wel wat meer nodig dan een mooi decor!

Volgens Peter Franssen, de schrijver is het een sprookjesboek over mensen die de wereld op zijn kop zetten. Volgens mij is het een ode aan de Vastenavend (Carnaval voor de niet-Bergenaren). Of eigenlijk aan welk stadsfeest dan ook.

'Dan ontploft de stad in een oorverdovend gejoel
dat gonst over de golven van de zee.

Een kleurrijk kabaal vol vrolijke mensen
die even het leven van boven op de wal vergeten.'

Kriebel wordt volop als kinderboek verkocht. En terecht, want kinderen kijken hun ogen uit bij de levendige platen die gemaakt zijn door de kunstenaar/schrijver. Maar juist volwassenen kunnen hun hart ophalen aan de betoverende teksten. Poëzie zou ik het bijna noemen. Een boek dat qua beeld en tekst zo goed in elkaar zit verdient een groot publiek. Dat tot ver buiten onze stadmuren reikt.

Op de website van het boek vind je meer informatie. Meer boekenpareltjes vind je onder het label 'boekenpareltje' bovenaan de pagina.

als jij een masker op had

In Bergen op Zoom, het Krabbegat, is het al begonnen. De andere steden en dorpen in het zuiden van het land gonst het ook al van de voorpret: Vastenavend of Carnaval. Eigenlijk bedoeld om nog even flink te feesten voordat het Vasten begint. Nog even doen waar je zin in hebt voordat je veertig dagen lang helemaal in moet houden. Niet voor niks dat de mensen graag een masker op zetten! Nu kunnen ze tenminste echt doen waar ze zin in hebben zonder dat iemand weet dat zij het waren...

Stel je eens voor dat jij helemaal mocht doen waar je zin in had. Alles mag! Met je masker op zou niemand weten dat jij het was en niemand zou er boos om worden. Wat zou jij doen? Met wie, en waar? Wie ziet het? Hoort iemand het, of is er iemand die het voelt? Hoe weet je dat?  Wie merkt het nog meer? Waaraan merkt die het? En wat vindt die ervan? En jij, wat vind jij ervan? Geeft het een lekker gevoel om dat te doen?

Zou je het nog steeds graag willen doen? Want als dat zo is, dan kun je eens bedenken of je het misschien toch een beetje zou kunnen doen. Op een manier dat het voor anderen ook prettig is. Zonder masker, gewoon als jou. Wat zou je daarvan vinden?

Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.

jouw warme gloed

foto: National Geographic

Hoe koud het buiten ook is, jij kunt jezelf van binnen helemaal warm maken als je dat wilt! Ga eens rustig zitten of liggen. Haal diep adem. In. En uit. Als er gedachten opkomen, laat ze dan voorbijvliegen. Je kunt zelfs ‘nu even niet’ fluisteren. Ga nu met je aandacht naar de plek waar je hart zit. Stel je voor dat deze plek van warmte gloeit. Het is een kaarsje in jou! Jouw warme gloed.  Het kaarsje wordt groter en groter. Voel hoe deze warmte steeds aangenamer wordt en hoe die zich naar alle kanten verspreidt. Het kaarsje brandt door je hele lijf, je armen, benen, handen, vingers, tenen. Ook je hoofd, je rug en je buik. Je hele lijf is gevuld met jouw warme gloed.

Jij bent een kaarsje geworden! Voel je het? Kun je jouw warme gloed nu ook buiten je lijf laten stralen? Zo kan iedereen in dezelfde ruimte als jij ervan meegenieten. Wat vind je ervan om in gedachte een beetje warmte te sturen naar iemand die er niet bij is. Zou wat extra warmte iemand kunnen  helpen denk je?

sneeuwmassage

'Zo, en nu naar bed!' zei papa. Samen keken ze nog even naar de volle maan aan de donkere hemel.

'Als je morgen wakker wordt, zul je niet weten wat je ziet!' zei papa nog. 'Want vannacht gaat het sneeuwen.' Zou het echt waar zijn?

En jahoor, toen hij wakker was de hele tuin bedekt met een laag sneeuw. Snel kleedde hij zich warm aan en hij rende naar buiten. Ook het voetbalveldje en de speeltuin waren bedekt met een dikke laag sneeuw.

Poef! Dat was de eerste sneeuwbal. Hij draaide zich om en daar stond zijn vriendje te grijnzen. Dat zou hij hem betaald zetten! Hij pakte sneeuw en maakte een grote sneeuwbal. Het sneeuwballen vlogen over en weer.

Toen ze uitgesneeuwbald waren rolden ze samen een kleine sneeuwbal door de sneeuw. En je weet wat er dan gebeurt, hè? De sneeuwbal werd groter en groter.

Nog één erbij en ze hadden een sneeuwman. Neus, knopen en hoedje op. Die kon mooi de wacht houden.

'Hé, doe je mee! Sleetje rijden?'riep zijn zusje van bovenaan de berg. 'Jaaaah!' en ze zoefden op de slee daar beneden.

Zo, nu naar huis. De hele weg van de berg naar huis sleepten ze de slee. Er ontstond een prachtig sleespoor in de sneeuw.

Toen hij binnenkwam maakte hij een warme chocomelk en zijn vader wreef hem lekker warm. Wat een heerlijke dag was dit! 'Gaat het vannacht weer sneeuwen, pap?'

omarm de kou

'Oef, het is koud!' Heb je al geteld hoe vaak je dat op één dag hoort? Wat hoor je nog meer veel als het koud is? In de kou kun je nog veel meer dingen doen, die je niet kunt doen als het warm is. Vertel eens, wat doe jij vooral graag in de kou? Waar doe je dat het liefst? En met wie? Wat zie je buiten voor moois als het koud is?  Wat zie je aan de gezichten van mensen in de kou? Waar kun je nog meer aan merken dat het koud is? Wat voor lekkers eet en drink jij graag in de kou? Vind jij het ook zo lollig om je muts op te zetten en je knusse wanten aan te doen? Welke mooie kleren trek je nog meer alleen aan als het koud is?

Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.