woorden om in te kleuren

bron foto: inkleurbehang

Gisteren zat ik op de fiets, een tegemoetkomer reed me voorbij en deed me aan iemand denken. Een vriendinnetje van vroeger. Ik mijmerde terug in de tijd en vroeg me af wat het was dat ons uit elkaar had gedreven destijds. Oja, het kwam door iets wat haar moeder had gezegd. Over mij. En jee, wat waren haar woorden krachtig.

In de brugklas zat ik toen ik met haar speelde. Als ik foto's terug zie van toen zie ik een meisje met een brilletje, voorovergebogen schouders en een veel te bescheiden blik. Zij was mijn evenbeeld. We hadden dezelfde brillen, dat vonden we reuzegrappig. Op school waren we veel samen, in onze vrije tijd zagen we elkaar weinig. Maar die ene keer was ik bij haar thuis geweest. De volgende dag zei ze me dat haar moeder vond dat ik een slechte invloed op haar had. Met deze uitspraak maakte zij een tekening in mijn hoofd. Een tekening van een 'Evil Matty'.

In de zomervakantie van de eerste naar de tweede  maakte ik met andere vriendinnen een sprongetje in mijn ontwikkeling; de schouders werden gerecht, het brilletje steeds vaker af en ik keek al wat trotser de wereld in. Toen ik haar na de zomervakantie weer zag was die spiegel tussen ons verdwenen. Tegenover mij stond iemand met wie ik mij niet meer kon identificeren. En wat ik toen heb gedaan, daar ben ik niet trots op: ik heb haar laten vallen als een baksteen.

Eigenlijk ging het heel makkelijk, want zoals ik al schreef: de tekening van mezelf als slechterik zat al in mijn hoofd. Ik hoefde het alleen nog maar in te kleuren. Dus ik pakte mijn allerlelijkste kleurtjes en ging aan de slag. Met het mantra 'ik heb een slechte invloed op jou' als drijvende kracht en pijnverzachter voor mezelf. Volgens mij heb ik haar vooral genegeerd. Maar het kan ook zijn dat ik alle streken heb weggestopt... Hoe dan ook, ik heb de woorden van haar moeder waargemaakt.

De woorden die je uitspreekt zijn machtig. Woorden zetten een beeld neer en kunnen kinderen daarmee naar iedere positie lokken. Naar verdorven uithoeken, maar gelukkig ook ook naar beminde oorden. Ga maar eens voor jezelf na naar welke positie woorden jou wel eens gelokt hebben. Denk daar eens aan als je over of tegen je eigen kind praat. Zet een positief beeld neer. Zoek samen met je kind naar potloden in de prachtigste kleuren. En geef zo je kind de kans om te worden wie hij diep van binnen is.

het kletsboek!

Psst, kom eens dichterbij, ik ga je een geheim vertellen...

Ga er maar eens goed voor zitten want mijn grootste of toch in ieder geval eerste inspiratiebron staat op het punt om onthuld te worden. Met dit boek is het allemaal begonnen. Met dit boek is mijn weekkwebbel-fonteintje gaan stromen.. Dames en heren, ik vraag hier een daverend applaus voor HET KLETSBOEK!

Toen ik dit boek een jaar geleden voor het eerst in handen kreeg, zag ik het meteen voor me: ouders en kinderen die échte gesprekken hebben over wat er zich in hun hoofden afspeelt. Gelijkwaardige discussies aan de keukentafel over onderwerpen waar iedereen over mee kan praten. Verbinding door gedachtewisseling. Daarmee was de fontein-kraan geopend en dat heb jij geweten; de weekkwebbels vonden acuut en massaal hun weg naar dit blog.

In dit hartveroverend boek staan ernstige, lollige en betekenisvolle vragen en lijstjes die kinderen en grote mensen samen kunnen beantwoorden. De linkerpagina is voor een kind en de rechterpagina is voor een volwassene. De vragen zijn veelzijdig en eenvoudig in te vullen. De lay-out is gezellig en divers. En als alles besproken en ingevuld is heb je een geweldige herinnering voor later.

Het is alweer een hele poos geleden dat ik het laatste weekkwebbelbericht heb geschreven. En er zullen er vast nog meer komen. Ik kan dat niet voorspellen. Mijn hart bepaalt dat, en mijn hoofd en handen volgen daarin. Maar voor iedereen die er geen genoeg van kan krijgen, die elke dag weer hoopvol op dit blog klikt is het Kletsboek! een echte aanrader. Bovendien heeft het Kletsboek! nog eens een leuke eigen website.

Enne, niet doorvertellen hè... (Maar alleen als je belooft dat je nog wel gewoon bij mij langskomt.)

take a walk on the wild side

Er is een kunst, die ik wil leren beheersen. Kinderen zijn er sterren in, doen het als het kan de hele dag. En dat is spelen. Spelen haalt je pantser naar beneden en laat zien wie je bent. Dat maakt het misschien wel zo moeilijk voor volwassenen. En zo waardevol voor kindercoaches en -therapeuten. Maar ook buiten de praktijk helpt spelen kinderen met het ontwikkelen van allerlei levensvaardigheden: experimenteren met gedrag en reactie, verwerken van emotie en samenwerken. Om kinderen de kans te geven om daarin te groeien, is het prettig als de de ruimte krijgen om te spelen.

Natuurmonumenten schepte een mogelijkheid om kinderen een 'walk on the wild side' te laten nemen door een paar weken geleden een nieuwe natuurspeeltuin te openen op Tiengemeten, een piepklein eilandje in Zuid-Holland. Dat wilden wij beleven! En toen we op de uitnodiging zagen dat er een ukkie-eiland was, waren we al bijna onderweg. Omdat het eiland Tiengemeten autovrij is, er wonen dan ook maar elf mensen, gaat iedereen over met het pontje. En alleen daarop al wemelt het van de kinderen die avontuur ruiken. Wat een sfeer! Ik was al verliefd op het eiland, nog voor ik een voet aan wal had gezet.

bron foto: natuurmonumenten

Eenmaal op het paradijs is het een paar minuutjes lopen naar De Speelnatuur, voor een paar euro ben je binnen en kan het uitleven beginnen. Er staat een flink aantal kranen op het terrein, dat zo groot is als wel negen voetbalvelden. En dat is hard nodig, want vies worden mag, het wordt zelfs aangemoedigd. Het barst van de poeltjes die met hun vlotten, bruggetjes en kuipjes uitnodigen om te spelen. Hoe fijn is het om Floddertje-vies kennis maken met de natuur door hutten te bouwen van wilgentakken, vlotvergaderingen te houden op de heuvel of  kruip-en-sluiptochten uit te zetten? En hoe zalig is het om dat aan één van de vele picknicktafels te aanschouwen? En daarna samen brood roosteren in de vuurplaats. Just a perfect day.

bron foto: natuurmonumenten

En ja, ook ons eigen modderkruipertje ravotte in de beekjes op het ukkie-eiland. En omdat wij weten dat modder door de bacteriën die erin zitten helpt te beschermen tegen allergieën en astma en ook wetenschappelijk bewezen gelukkig maakt, bezagen wij dat alles met een nog grotere glimlach. En besloten wij: de Speelnatuur op Tiengemeten is Ekkomi-proof bevonden! Reken er maar op dat wij de bomen van deze ecologische speeltuin in de loop der jaren zullen zien groeien.

bron illustatie: natuurmonumenten