 |
| bron foto: inkleurbehang |
Gisteren zat ik op de fiets, een tegemoetkomer reed me voorbij en deed me aan iemand denken. Een vriendinnetje van vroeger. Ik mijmerde terug in de tijd en vroeg me af wat het was dat ons uit elkaar had gedreven destijds. Oja, het kwam door iets wat haar moeder had gezegd. Over mij. En jee, wat waren haar woorden krachtig.
In de brugklas zat ik toen ik met haar speelde. Als ik foto's terug zie van toen zie ik een meisje met een brilletje, voorovergebogen schouders en een veel te bescheiden blik. Zij was mijn evenbeeld. We hadden dezelfde brillen, dat vonden we reuzegrappig. Op school waren we veel samen, in onze vrije tijd zagen we elkaar weinig. Maar die ene keer was ik bij haar thuis geweest. De volgende dag zei ze me dat haar moeder vond dat ik een slechte invloed op haar had. Met deze uitspraak maakte zij een tekening in mijn hoofd. Een tekening van een 'Evil Matty'.
In de zomervakantie van de eerste naar de tweede maakte ik met andere vriendinnen een sprongetje in mijn ontwikkeling; de schouders werden gerecht, het brilletje steeds vaker af en ik keek al wat trotser de wereld in. Toen ik haar na de zomervakantie weer zag was die spiegel tussen ons verdwenen. Tegenover mij stond iemand met wie ik mij niet meer kon identificeren. En wat ik toen heb gedaan, daar ben ik niet trots op: ik heb haar laten vallen als een baksteen.
Eigenlijk ging het heel makkelijk, want zoals ik al schreef: de tekening van mezelf als slechterik zat al in mijn hoofd. Ik hoefde het alleen nog maar in te kleuren. Dus ik pakte mijn allerlelijkste kleurtjes en ging aan de slag. Met het mantra 'ik heb een slechte invloed op jou' als drijvende kracht en pijnverzachter voor mezelf. Volgens mij heb ik haar vooral genegeerd. Maar het kan ook zijn dat ik alle streken heb weggestopt... Hoe dan ook, ik heb de woorden van haar moeder waargemaakt.
De woorden die je uitspreekt zijn machtig. Woorden zetten een beeld neer en kunnen kinderen daarmee naar iedere positie lokken. Naar verdorven uithoeken, maar gelukkig ook ook naar beminde oorden. Ga maar eens voor jezelf na naar welke positie woorden jou wel eens gelokt hebben. Denk daar eens aan als je over of tegen je eigen kind praat. Zet een positief beeld neer. Zoek samen met je kind naar potloden in de prachtigste kleuren. En geef zo je kind de kans om te worden wie hij diep van binnen is.
