Leuk dat je even langskomt op mijn blog! Kun je mooi eens even kennismaken met mijn hoofd en hart. Hier geef ik ideeën en inspiratie om met kinderen in contact te komen. Ik ben Matty, kindercoach bij mijn eigen praktijk Ekkomi in Bergen op Zoom, Halsteren en Breda. Juf op een Montessorischool. Ik schrijf deze blog voor iedereen die aandacht heeft voor kindergeluk, omdat groter worden soms niet vanzelf gaat. En omdat het een hoop moed vraagt om te worden wie je diep van binnen bent.
Op Koninginnedag deelt de Koningin lintjes uit. Die geeft ze aan mensen die iets bijzonders hebben gedaan voor iemand anders of voor een grote groep mensen. Iets waar anderen echt iets aan hebben.
Aan wie zou jij een lintje willen geven? Er is vast ook wel iets waar jij ooit een lintje mee kunt verdienen. Wat voor bijzonders kun jij doen? Stel dat jij een supermens was, en alles-echt-alles kon. Voor wie zou jij dan iets bijzonders willen doen? Wat zou dat zijn? Wie zou daar allemaal iets aan hebben? En wat hebben ze daar dan aan? Hoe zou je dat kunnen doen terwijl je weer gewoon jij bent, zoals je nu bent? Misschien kun je het nu al wel doen..!
Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.
Na lange dag zat ik in de auto terug naar huis: blikje cola light, radio aan. Ah, Michael Jackson! Op de automatische piloot zong ik mee:
I'm gonna make a change. (la la la la) It's gonna make a difference. (la la la la la laaaaa)
I'm starting with the man in the mirror.
(la la la)
If you wanna make the world a better place
take a look at yourself and make that change.
(la la la)
Plots bleven de woorden niet om me heen hangen, maar drongen ze binnen. Eerst in mijn hoofd. Vervolgens in mijn hart. Toen in mijn hele systeem. Er verscheen een blos op mijn wangen, mijn bloed ging sneller stromen en ik ging rechter zitten. Want dit nummer raakt precies aan mijn levensmotto.
Niet zelfverzonnen hoor, dat heeft Gandhi gedaan, zo'n 100 jaar geleden al. Maar actueel wat mij betreft. Volgens mij is dit de manier om de regie in je leven te houden, om je dromen waar te maken, om jouw bijdrage te leveren aan een mooiere maatschappij. Want ik geloof echt dat je zelf wat kunt veranderen. En ja, ik geloof ook nog eens dat dat een verschil maakt.
Wees zelf de verandering die je wilt van de wereld.
Toe te passen op alles wat je tegenkomt en wat je anders zou willen, hoe oud je ook bent. Hoe anderen je benaderen, je werk, dierenleed. Niet altijd makkelijk, maar 'it's gonna feel real good'. En wat fijn dat Michael Jackson en een mooi deuntje en wat lekkere uithaaltjes aan heeft gegeven! Dat maakt het voor ons weer makkelijker om het de wereld in te strooien.
Meer klassiekers met een bijzondere tekst kun je hier vinden. Of als je klikt op het label 'muziekparade' bovenaan de pagina. Ik hoop dat het nummer lekker in je kop blijft hangen!
Dat mag jij verzinnen! Het is jouw antwoord, jouw bedenksel en als jij het goed vindt, dan is het goed. Nou, ik ben benieuwd zeg! Vertel maar eens, wie woont hier? Met wie allemaal? En wat doet die bewoner het liefst in dit huisje? Hoe ziet het er van binnen uit? Vertel nog maar eens meer over de bewoner, waarom is hij hier gaan wonen? Achter welk raampje kun je hem het meest zien zitten? Wat ziet hij dan allemaal, als hij naar buiten kijkt? Als jij je eigen huisje mocht ontwerpen, hoe zou het er dan uitzien van binnen? En van buiten? Misschien wil je het wel tekenen? Doe maar!
Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.
Voor de eerste keer van mijn leven een boek toegestuurd gekregen om over te schrijven op mijn blog. Van de schrjfster zelf nog wel! Vereerd, maar ook spannend. Want wat als ik het nou niks zou vinden? Daarom sprak ik plechtig met mezelf af ik helemaal eerlijk mijn mening zou geven. Wat ik ook van het boek zou vinden...
Na een paar bladzijdes kon ik opgelucht ademhalen; de toon was zuiver en prettig. Dit zou best wel eens wat kunnen zijn! Het boek is geschreven door een kindertherapeut en moeder, die af en toe in het boek ook haar eigen kwetsbaarheden laat zien. Over zichzelf, over haar kinderen en over haar werk. Dat stelt gerust. En het bevestigt de echtheid van de rest.
Eigenlijk is het boek geschreven voor ouders. Zij zullen zich er ook zeker regelmatig in herkennen. In gedachtes of uitspraken, angsten en verwachtingen van je kind. De schrijfster stelde in 'Ken je kind' richtlijnen op voor ouders en kinderen. Fijn om iemand te hebben die je de weg wijst! Toch zul je als ouder nog wel regelmatig flink moeten zoeken. Naar jezelf, of naar hulp voor jezelf en je kind. Dit boek opent zeker je ogen en je hart, zodat je de weg makkelijker kan vinden. En het geeft het vertrouwen dat je bij zo'n grote zoektocht goed kunt gebruiken.
Dit boek is wat mij betreft een absolute aanrader voor kindercoaches of -therapeuten die zich graag laten inspireren. Anita Matheij geeft een inkijk in haar praktijk en inzichten. Ze laat op verschillende manieren zien hoe je met kinderen een 'Reis naar binnen' kunt maken en wat dat met kinderen doet. Ook beschrijft ze liefdevol welke ander interventies ze met kinderen heeft gedaan en ook waarom. Het verbreedt je kijk en geeft allerlei ingangen.
'Ken je kind' bekrachtigt mijn overtuiging dat er zoveel oplossingen al in kinderen zelf zitten en dat wij, volwassenen, alleen maar hoeven mee te kijken en af en toe even iets aan hoeven te geven. Wát je dan precies aan moet geven, daar gebruik je als volwassene je ervaring, kennis en intuïtie bij. En als je daar hulp bij kunt gebruiken, kun je altijd nog naar de kindercoach ; )
Het is kermis in de stad! Een mooie gelegenheid om dit reuzenrad(ad)emspel te gaan doen. Het belangrijkste van ademspel is dat je leert om altijd-altijd-altijd via je buik te ademen. Als je dat kunt, kun je het gebruiken wanneer je het maar nodig hebt. Bijvoorbeeld om je drukke gevoel kwijt te raken als je boos bent, maar ook als je juist heel blij bent en daardoor niet kunt slapen.
Ga eerst maar eens goed zitten, billen op de stoel, bank of grond en voeten op de grond. Je kunt dit trouwens ook liggens doen, in je bed of op de bak bijvoorbeeld. Op het moment dat je inademt stel je je voor dat je in het reuzenrad zit. Adem in via je neus en naar je buik. Bij het begin zit je onderin, en de hele inademing ga je langzaam naar boven. Als je buik vol met adem zit, hou je je adem even vast en stel je je voor dat het ruzenrad even stilstaat, om iemand anders in te laten stappen. En dan ga je met een uitademing weer naar beneden. Je blaast uit via je mond. Als je buik leeg is, hou je dit even vast zodat er weer iemand in kasn stappen. Inademen, naar boven, vasthouden, uitademen naar beneden, vasthouden. In, hou vast, uit, hou vast. Maak op deze manier een aantal rondjes in je reuzenrad. En kijk intussen maar eens goed om je heem wat je allemaal ziet, wiehoeoeoe!
Meer over ademspel en ademspel-ideeën vind je bovenaan de pagina als je klikt op het label 'ademspel'.
Voor deze weekkwebbel mag je eerst een spelletje doen: welke verschillende snoepjes ken je allemaal? Noem omstebeurt maar eens een snoepje en kijk hoe lang je door kunt gaan.Voor kinderen vanaf een jaar of negen is het een leuke uitdaging om bij elke letter van het alfabet één snoepje te zoeken.
Zo, nou heb je wel heel veel soorten snoep voor bij zien komen! Tijd om daar eens over te gaan 'kwebbelen' dan. Want het is wel allemaal snoep, maar tegelijkertijd zijn ze ook zo verschillend! Stel je nou eens voor dat jij een snoepje was. Welk snoepje zou je dan zijn? Je kunt kijken naar naar de vorm, kleur, grootte. Maar ook naar hoe zoet of pittig je bent, de hardheid, hoe lang je ermee doet en hoe het aanvoelt. Waar kun je nog meer op letten?
Als je hebt uitgedokterd welk snoepje jij zelf bent, kun je ook eens nagaan welk snoepje je vriend of vriendin is. Of je ouders, de kinderen in je klas... De wereld zit vol snoepjes!
Iedere week een weekkwebbel; luchtig kletsen met een beetje diepgang over waar je van baalt, wat je hebt meegemaakt, waar je van droomt of wat je bezighoudt. Meer weekkwebbels kun je vinden als je op het label 'weekkwebbel' bovenaan de pagina klikt.
Je hebt het jezelf vast wel eens tegen een kind horen zeggen: 'Hee, waarom doe je nou zo? Zo ken ik je helemaal niet...'
Pff, dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden! Weet jij het? Waarom doet dat ene complimentje je zo goed? Waarom heb je zo'n zin in dat avondje uit met vrienden? Waarom krijg je kriebels in je buik bij het zien van je kind? Omdat er behoeftes mee worden vervuld! Bijvoorbeeld de behoefte om gezien te worden, plezier en verbinding.
Achter ieder gevoel gaat een behoefte schuil. En als die behoefte niet vervuld wordt, dan vraag je er wel om. Ja, dat doen wij. Ik, jij en kinderen. Met woorden of met gedrag. Dat meisje dat rond sinterklaastijd over grenzen heen ging was op zoek naar duidelijkheid. Dat kind dat op het steeds de zandkastelen van anderen omgooide was op zoek naar contact. Dat jongetje dat wegliep van school wilde gezien worden.
Behoeftes kunnen onderverdeeld worden in behoefte naar
betekenis (begrijp mij, doe mee, ik, kijk, zie
mij, groei, snap, geloof, leer, ontdek, ik kan het, laat mij, probeer, wil, leg
uit)
Zoek de behoefte achter het gedrag. Als je weet wat de behoefte is, dan kun je samen bedenken hoe die vervuld kan worden. Reken maar dat dat wat zoekwerk kost! Maar het scheelt een hoop frustratie, het geeft richting en het helpt jou en het kind. Daar gaat het toch om?
