sneeuwmassage

'Zo, en nu naar bed!' zei papa. Samen keken ze nog even naar de volle maan aan de donkere hemel.

'Als je morgen wakker wordt, zul je niet weten wat je ziet!' zei papa nog. 'Want vannacht gaat het sneeuwen.' Zou het echt waar zijn?

En jahoor, toen hij wakker was de hele tuin bedekt met een laag sneeuw. Snel kleedde hij zich warm aan en hij rende naar buiten. Ook het voetbalveldje en de speeltuin waren bedekt met een dikke laag sneeuw.

Poef! Dat was de eerste sneeuwbal. Hij draaide zich om en daar stond zijn vriendje te grijnzen. Dat zou hij hem betaald zetten! Hij pakte sneeuw en maakte een grote sneeuwbal. Het sneeuwballen vlogen over en weer.

Toen ze uitgesneeuwbald waren rolden ze samen een kleine sneeuwbal door de sneeuw. En je weet wat er dan gebeurt, hè? De sneeuwbal werd groter en groter.

Nog één erbij en ze hadden een sneeuwman. Neus, knopen en hoedje op. Die kon mooi de wacht houden.

'Hé, doe je mee! Sleetje rijden?'riep zijn zusje van bovenaan de berg. 'Jaaaah!' en ze zoefden op de slee daar beneden.

Zo, nu naar huis. De hele weg van de berg naar huis sleepten ze de slee. Er ontstond een prachtig sleespoor in de sneeuw.

Toen hij binnenkwam maakte hij een warme chocomelk en zijn vader wreef hem lekker warm. Wat een heerlijke dag was dit! 'Gaat het vannacht weer sneeuwen, pap?'